Kto jest patronem dzisiejszego dnia? Święty Mikołaj. Znamy Go przede wszystkim z tego, że dawał prezenty ubogim. Ale jest też piękna legenda o tym, jak pewnego dnia na morzu rozpętała się burza…
Wicher i fale zaczęły miotać kupieckim statkiem niczym łupinką orzecha. Strwożeni marynarze zaczęli wołać o pomoc, przyzywając wstawiennictwa świątobliwego biskupa Mikołaja. Nie trzeba było długo czekać, a On sam nagle pojawił się wśród nich – nie wiadomo jak i nie wiadomo skąd. Tupnął nogą, rozkazał wichrowi, żeby ucichł, falom, żeby się uspokoiły. A potem zniknął. Żeglarze zaś bezpiecznie dotarli do portu. Czy ta legenda nie przypomina Wam przypadkiem jakiegoś zdarzenia z Ewangelii? Tak. Ewangelia w poprzednim poście.„Jezus wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: »Milcz, ucisz się!«. Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza” (Mk 4,35-39).Tak więc widzimy, od kogo święty Mikołaj nauczył się uciszać morskie burze. Zresztą od Pana Jezusa nauczył się dużo więcej. A przede wszystkim miłosierdzia i wrażliwości na potrzeby innych.I JESZCZE JEDNOKiedyś święty Mikołaj, przynosząc prezenty, pytał dzieci, czy były grzeczne. Co byśmy Mu odpowiedzieli? Może i w naszym życiu pojawiły się ostatnio jakieś burze?
A NAD BRZEGIEM NASZEGO „MORZA GALILEJSKIEGO” ? Imieninowe spotkanie ze św. Mikołajem
Każda z grup otrzymała zadanie, z którego się świetnie wywiązała
DOBRO I MIŁOSIERDZIE! Każda z grup wychowawczych została poproszona o nazwanie się Miejscem, przez które wędrujemy w czasie Rorat ze świętą Rodziną.
Następnie, o przedstawienie scenki biblijnej nawiązującej do danego Miejsca. I tak:W Kafarnaum w Winnicy – przypowieść o dwóch synach, Nad Jeziorem Galilejskim – cud uciszenia burzy na morzu, W Kanie Galilejskiej – cud przemienienia wody w wino, W Jerychu – przypowieść o miłosiernym samarytaninie i uzdrowienie niewidomego.
Wszystkie zaprezentowane opowieści biblijne miały wspólną cechę: DOBRO! MIŁOSIERDZIE!Byliśmy tego świadkami!
DAR IMIENINOWY DLA ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA
Zwykle jest tak, że to my jesteśmy obdarowywani prezentami od św. Mikołaja. I tak też się stałoTym razem my również chcieliśmy poczuć MOC dawania, dzielenia się sobą. I daliśmy z siebie wszystko! Bo zrobiliśmy coś wspólnie! Mieliśmy jeden cel: sprawić radość, pokazać jedność, głosić Słowo Boże, wszystko po to, by rozradować serce św. Mikołaja! I udało się !!!Otrzymaliśmy znacznie więcej! Bo radość i satysfakcja dzielenia się sobą z drugim bratem zaowocowała w nas! I to jest prawda:
„Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”
