ODESZLI PO TO, BY ŻYĆ
A nadzieja znów wstąpi w nas,
Nieobecnych pojawią się cienie.
(…)
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.
Daj nam wiarę, że to ma sens,
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są, dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze,
Że odeszli po to by żyć.
I tym razem będą żyć wiecznie.
Beata Rybotycka – Kolęda dla nieobecnych